آری خانه گلشن از میلاد گلی است…

او در صبحدم یکی از روزهای شهریور 1302 در خانه ی با صفای آقای دوست محمد دوست محمد تبار و از دامن پرمهر مادری به نام شهربانو در روستای کله بست، از توابع بابلسر پا به عرصه ی زندگی نهاد.

پدرش معمم خوش نامی بود که به شغل وعظ و خطابه و کشاورزی اشتغال داشت.

ایشان به سن 5سالگی پدرشان را از دست می دهند و مادر کفالت ایشان را برعهده می گیرد.

او در نوشته ای می گوید: “مادرم با کارگری سر مزرعه ی دیگران و کوبیدن شالی با وسایل سنتی قدیم و دوزندگی لباس، و تلاش مداوم نانی به کف می آورد تا بنده و خواهرم را اداره کند.”

وی در سن 7سالگی به مکتب خانه رفت و بعد از آموزش قرآن و تعلیم فارسی و خط نزد “شیخ ابوالحسن نوری” رفت. در سال 1320 با علاقه خاص و شوق زیاد به فراگیری علوم اسلامی مشغول می شود و از محضر حجت الاسلام یعقوب ابوالحسنی و حجت الاسلام محقق بهشتی تلمذ کرد.

در سال 1323 جهت ادامه تحصیل راهی قم شد و توانست شاگرد مکتب اساتیدی چون امام موسی صدر، ادیب نیشابوری، حاج میرزا احمد مدرس، میرزا جواد آقا تهرانی، آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله بروجری و حضرت امام خمینی (ره) باشد.

آری آلاله های روییده در بهشت شهیدان، پرورش یافته ی دست باغبان پیری هستند که در کشاکش مبارزات با دژخیمان پهلوی، آنی آرام نگرفت، توفنده و کوبنده، غریو فریادش ابهت پوشالی زمامداران مستبد آریا مهری را فروپاشید….