حجت الاسلام دکتر محمد باقر حسینی گفت : در بحث گفتگو با نا محرم ،باید تفکرات گفتگو کننده و گفتگو شونده ,نوع کلمات ,نوع بیان ,تن صدا که بین آنها ردَ و بدل میشود از دیدگاه اسلام مورد بررسی قرار گیرد.صحبت کردن با نامحرم گاهی اجتناب نا پذیر است و از طرفی انحرافات بسیاری رابدنبال دارد,نظر اسلام در این مورد اینست که در گفتگو با نا محرم محتوای صحبت باید محتوای پسندیده ای باشد و از هرجمله و کلمه ای که سبب شود فضا فضای انحرافی شود باید از آن اجتناب شود.

استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد:مسئله بعدی در ارتباط با گفتگو با نا محرم پرهیز از شوخی می باشد؛چرا که شوخی با نا محرم حریم ها را کم رنگ و احتمال وقوع گناه را زیاد می کند ؛شوخی نه اساس دارد و نه ضرورتی .ومسئله سوم لحن کلام میباشد ,لحن کلام نباید محرک باشد که سبب وسوسه گرددچرا که خداوند می فرماید :ای زنان پیامبر تقوا پیشه کنید از لحاظ محتوا و از لحاظ رعایت آهنگ کلام و مسئله چهارم ؛اختصار گویی و اکتفا به حدَضرورت در گفتگوبا نامحرم می باشد و مسئله پنجم ,در نظر گرفتن موقعیت حضور ,حریم گرفتن نسبت به جنس مخالف در گفتگو با نا محرم می باشد . رعایت این مسائل به طهارت قلب نزدیک تر است.

ایشان خاطر نشان کرد: در رابطه با برخورد و گفتگو حضرت زهرا(س)با مرد نا بینا ,زمانی که آن حضرت با حجاب در آستانه درب منزل برای ملاقات با آن مردحاضر می شود , پیامبر (ص) با دیدن این صحنه از ایشان سوال میکند چرا حباب میکنی ؛ایشان فرمود درست است که او مرا نمی بیند ولی من که ایشان را می بینم.