بچه ها از آرزوهای شان حرف می زدند.

یکی گفت:

-آرزوی دارم معلم شوم.

دیگری گفت:

می خواهم پلیس شوم.

یکی دیگر گفت:

خلبان .دلم می خواهد خلبان باشم و توی آسمونا اوج بگیرم.

او که  تا آن الظه ساکت بود و به حرف های خواهر زادها و

برادر ه هایش گوش می داد،دستی به بازوی باند پیچی شده اش کشیدو گفت:

-آروزیم شهادت است .