کدامین سمت خورشیدی که بی پروا درخشیدی

سفالین خانه ی بخت مرا امید بخشیدی

تو از سمت کدامین عشق می تابی،که بی تابی

صدایت ،صدای گنجشگهای خاکی خوشبخت بارانی است

مرا از دور های دور خندیدی

دلم این سیب کال بی نهایت سرخ را چیدی

سلامم کن ،دلم تنگ صدای توست