ذخیره ای بنه از رنگ و بوی فصل بهار         که میرسند ز پی رهزنان بهمن و دی

دخلم به خرجم نمی خواند

ثوابهایی که در دخل دل میگذارم , حتی خرجی دکان وجودم را نمیدهد

خرج معصیت سنگین شده و طلبکار نفس مرا رها نمی کند

این کاسب کم مشتری برکت دخل می خواهد

عطایش کن.